طرح توسعه پايدار منظومه‎هاي روستايي طرحي است که به منظور توسعه پايدار سکونتگاه‎هاي روستايي از طريق انتظام فضايي منظومه‌هاي روستايي در قالب شبکه هاي محلي و ناحيه‎اي و با تاکيد بر روابط و پيوندهاي روستايي- شهري تدوين مي‎شود. تاکيد اين طرح بر ترغيب حکمروايي محلي از طريق مشارکت مردمي و همچنين، تقويت روابط و مناسبات کارآمد اجتماعي- اقتصادي واحدهاي سکونتگاهي منظومه، هم از نظر درون منظومه‎اي (بين سکونتگاه‏هاي منظومه) و هم از نظر برون منظومه‎اي (بين منظومه‎هاي مجاور) است.اين طرح با توجه به ابعاد و جنبه‎هاي کالبدي- فضايي، فرهنگي- اجتماعي و اقتصادي- سياسي، به شناخت ظرفيت‎هاي توسعه همه‎ي مراکز و کانون‌هاي سکونتي درون شبکه (در زمينه روابط دروني و بيروني آنها) مي‎پردازد و بنابراين، ماهيتي يکپارچه و فرابخشي دارد.

کارشناسان توسعه اقتصادی معتقدند که تقویت بنیان­های اقتصادی با محوریت فعال­سازی چرخه تولید در فضاهای روستایی و ایجاد اشتغال و کارآفرینی می­تواند مسیر برون­رفت از بحران توسعه روستایی را هموارتر نماید. در این راستا با توجه به ضرورت قانونی برنامه ششم توسعه و تحقق سیاست­های اقتصاد مقاومتی در راستای تقویت اقتصاد محلی و منطقه­ ایی مقوله تدوین برنامه توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی روستایی مدنظر قرار گرفته ­است. چنانچه در جزء 1 بند الف ماده 27 قانون ششم توسعه ذکر شده است این برنامه با تکیه بر مشارکت و سرمایه­ گذاری بخش غیردولتی (خصوصی، تعاونی و مردم­ نهاد) و نیز با مشارکت نیروهای محلی و با بهره­ گیری از تسهیلات بانکی و حمایت­های دولتی تدوین می­گردد.